#41.Wszystko się zmienia-sezon 2

Od koronacji minęło już kilka tygodni i kilka tygodni minęło też od obwieszczenia poddanym dobrej wiadomości, a mianowicie informacji o ciąży Iris. Życie toczyło się swoim tempem. Szczęścia i spokoju nie było widać końca...ale czy na pewno? Ostatnio zauważyłam coś niepokojącego...nasza paczka zaczęła oddalać się od siebie. Tego dnia wszystko wyszło na wierzch...nie tylko w tej sprawie, również chodzi mi o podstęp Lisy.

-Witam Waszą Królewską Mość!-zasalutował Kly

Westchnęłam z irytacją próbując nie wygarną ptakowi, że jeszcze raz mnie tak nazwie to...

-Jak tam raport?-spytałam z irytacją

-A więc antylopy...-zaczął mówić

Musze przyznać, że nie słuchałam go. Dyskretnie rozglądałam się za Chaką, którego po przebudzeniu nie zastałam obok siebie.

-I co z tym robimy?-spytał nagle majordomus

-Nie wiem, pewnie po prostu poszedł na poranny spacer...-pomyślałam głośno-Chodzi o te zebry?-spytałam szybko widząc minę ptaka

-Ehem-mruknął mierząc mnie groźnym spojrzeniem

-A ty co byś zrobił? Właściwie...możesz powtórzyć?

-Zebry zaczęły zabierać tereny antylop. Cały czas się kłócą.

-To weź lwice i je przegnaj!

-Aktualnie polują-odparł ze znanym dla siebie akcentem-A to sprawa nie cierpiąca zwłoki...

-A młodzi zwiadowcy? O Asante!-rzuciłam się do biegu-Zdaje się na ciebie, Kly!

-Val?!-wzdrygnął się,-A obowiązki?

-Etam! Kly wszystko ogarnie!-odwróciłam się do sfrustrowanego ptaka, który po chwili odleciał

-As, ja nie wiem...znaczy...ja...prostu z mostu! Dlaczego mnie unikacie?!-plątałam się i zmagałam z bólem brzucha, który mnie męczył od niedawna

-Valenti...to...

-Nie no, o co chodzi!?

-Bo widzisz Valentine...nas już nie ma.

-A tak dokładniej?

-Paczka zniknęła.Do czasu coś nas jeszcze łączyło, a teraz...mamy rodziny, Moto i Sal niedługo pobierają się. Iris rodzi wkrótce.No i ty z Chaką na tronie, nie mamy już dla siebie czasu! Przykro mi.

-Tobie przykro? To jest powód? Nie no trzymajcie mnie bo zwariuje!

-Ale przyznaj, że sama nie masz już czasu na takie wyskoki, pora wydorośleć!-As zmierzył mnie jeszcze smutnym wzrokiem i odszedł

Chodziłam po sawannie szukając reszty, musiałam poznać ich zdanie. Nagle usłyszałam krzyk i głośny stukot kopyt. Natychmiast ruszyłam do biegu. Moim oczom ukazało się uciekające stado zebr i kilka powalonych lwów i lwic z czego dwie były poważniej poturbowane.

-Kly, co tu się wyrabia?-spytałam patrząc na niemrawe miny poddanych

-To się wyprawia, że twój pomysł był do kitu! Oni się nie nadają. Zebry się zdenerwowały i nas stratowały!

Wszyscy zgromadzeni oblali mnie krzywymi spojrzeniami.

-No co się tak tępo gapicie?-warknęłam zła

-''Królowa''-bąkną jeden z lwów, a reszta zaczęła szeptać

-Ej no! Ona dopiero się uczy!-niewiadomo skąd wyszła Iris i reszta

-Nie znaczy to, że ma olewać swoją pozycje!-kontynuował ten który zaczął

-Jestem na tronie zaledwie od kilku tygodni, to że się z tym nie oswoiłam...

-Val! Nie tłumacz się, królowa nie musi!-Ir weszła mi w słowo

-Jasne Wasza Wysokość od siedmiu boleści-warknął z irytacją młody zwiadowca

-Ja się na tron nie prosiłam!-krzyknęłam i uciekłam

Ogromny sopel lodu przebijał moje serce. Runęłam na ziemię przed jeziorem w dżungli...Byli tak zadowoleni, a teraz nagle, taka zmiana. Zawiodłam, jak zawsze. Kilka łez spłynęło mi po polikach i wpadło do wody. Obok mnie pojawiła się Tabia, objęła mnie łapą. Mimo, że jest duchem czułam jej dotyk jako ciepło.

-Nie przejmuj się-spojrzała mi w oczy-Wiesz co ci powiem, ja też byłam wybrana i ja wybrałam ciebie jako królową. Nigdy nie pożałuje tej decyzji.

-Ale, ja się nie nadaje, to nie dla mnie. Nie umiem być królową!

-Ach tak?-uśmichnęła się dziwnie

Narrator

Weda dzięki swojemu niezwykłemu charakterowi i dużemu dystansowi do siebie szybko zyskał uznanie swoich nowych rówieśników. Za to Lisa kłamała na każdym froncie modląc się o łaskę z góry by nic się nie wydało...ale cel został osiągnięty. Związana jest nieoficjalnie z Wedą.

Weda wrócił ze spotkania z kolegami. Wszystkie lwice leżały na kamieniach pod drzewami nieopodal Cudownej Skały. Udał się tam.Przycupną pod skałą, że żadna lwica nie podniosła nawet głowy. Zaczął rozmyślać o tym jak przekonać kolegów do Lisy.

-Mamo, to jak z tymi zaręczynami? Kweli przecież mówił, że przeznaczenie, pech te sprawy-usłyszał znany sobie głos

-Panno ty się tak nie wyrywaj, to mi się wydaje dziwne-odpowiedziała Judi

-Witaj Liso, witaj Judi!-zawołał zdala nowy szaman

-Witaj!-odpowiedziała drżącym głosem nastolatka

-O dzień dobry, i co tam duchy mówią o naszych gołąbeczkasz?-spytała biała

-Przerpaszam, o kim?-zdziwił się

-No...o Lise i Wedzie są podobno sobie pisani

-Nie mam o niczym pojęcia

Matka spojrzała na córkę zszokowana.W tym momencie Weda wyszedł zza głazu.

-No ja też o niczym nie wiem!-warknął

-Wed, mamo...

-Mówiłaś, że oświadczyny odwołane...no słucham

-Jak odwołane?-warknęła matka młodej-Czyli to wszystko było tylko twoją wyobraźnią?-wzbużyła się lwica

-Nie...znaczy tak! Ja chciałam dobrze!-krzyknęła i uciekła nie mogąc już wytrzymać ich spojrzeń

Valentine

Podbudowana szłam w stronę wyjścia dżungli. Poczułam ogromny ból brzucha. Syknęłam przez zęby i z trudem ruszyłam dalej. To pewnie przez stres...no i nic nie jadłam. Poczułam mdłości. Oparłam się o skałkę i zaczęłam głęboko oddychać.

-No co Val, starość cię dopadła-mruknęłam do siebie pod nosem

Gdy tylko mi się polepszyło pobiegłam na Cudowną Skałę. Chaka od razu na mnie naskoczył z jakąś ''pilną'' sprawą.

-Co znowu?

-Chodzi o TSŁWSIU-wyrecytował zamykając oczy by się nie pomylić-Chodzi mi o Tajne Stowarzyszenie Łączące Wrogów Simona i Uru-odparł widząc mój tępy wyraz twarzy przy tym skrócie

-Aha, a dokładnie?

-Jutro pierwsze spotkanie!

-Boże! Po co te spotkania, Cudowna Ziemia jest największym królestwie na sawannie. Sami byśmy ich pokonali!

-A pamiętasz wojne z Okrutnymi?-uniósł brwi

-No i!?-warknęłam

W tym samym momencie poczułam ogromny ból brzucha i okropne mdłości. Powstrzymałam się od wymiotowania i złapałam się za brzuch.

-Val, co jest?-zaniepokoił się

-Nic-wycedziłam z trudem stawiając się do pionu

-Na pewno?

-Tak!!!-krzyknęłam

Chaka spojrzał na mnie dziwnie. Odeszłam trochę nabierając szybko powietrze. Usłyszałam głos Iris i Salti. Pobiegłam do nich.

-Słyszałyście bełkot Asa?

-No...-obejrzały się po sobie

-Serio chcecie, żeby to był koniec?! Tylko weszłam na tron i wszystko musi się rozpaść?

-On ma trochę racji, ale bez przesady!-połowicznie poparła mnie Salti

-Trochę racji! Racji!-warknęłam i zaczęłam odchodzić

Poczułam okropne duszności, zrobiło mi się ciemno przed oczami i padłam na ziemie.

-Valentine!...Biegnijcie po Matu!-usłyszałam stłumione krzyki i pochłonęła mnie czerń

Narrator

Lise szybko odnaleziono i odprowadzono do domu. Siedziała zła w kącie nie odzywając się. Nie reagowała na żadne zaczepki czy pytania.

-Lisa!-szepnął jej ojciec siadając obok

-Co?-o dziwo się odezwała

-Po co ty to zrobiłaś? Kłamałaś nas tyle tygodni, po co?

-Ja go kocham, nie chce wyjść za Waziego...nie rozumiesz.

-Kochasz Wede...myśleliśmy, że ty tylko się z nim przyjaźnisz.

-Może-mruknęła

-To miał być ten złoty środek? Przechytrzyć nas i odwołać zaręczyny? A więc zgadzam się!-odparł ciepłym głosem lew

-Co?-młoda gwałtownie podniosła głowę

-Jeśli narażałaś własny tyłek, żeby tylko być z nim, to to jest prawda...to jest miłość. Już nie jesteś zaręczona z Wazim, a teraz biegnij do Wedy i go przeproś-uśmiechnął się

-Tato...ty tak na serio?-odpowiedziało jej skinienie głowy

Przytuliła mocno ojca i wybiegła z jaskini. Koledzy lwa podpowiedzieli jej gdzie jest.

-Weda-szepnęła

Brązowy odwrócił lekko łeb i wrócił do wcześniejszej pozycji. Lisie łzy pchały się do oczu.

-Weda, ja...już nie jestem zaręczona! Ja...zrobiłam to dla ciebie...wiem, że nie chcesz mnie znać. Ja też bym siebie nie chciała znać, ale...-zaczęła odchodzić widząc bezczynność brązowego-Jeśli cię to nadal obchodzi to..kocham cię i o to cały czas chodziło

-Wypomnę ci kiedyś, że płakałaś jak dzieciak!-zaśmiał się Wed

-Weda!-krzyknęła Lisa i rzuciła się na ciemnego

-Bo się wzruszę!-mruknął i też przytulił lwice

--------------------------------------------------------------------------------------------

Boziu co to jest u góry!!!I tak to jest jak się po dwóch tygodniach przerwy chce się napisać na szybko rozdział...bo z wyjazdu wróciłam dziś(30) o  14 xd.Więc prosze nie zabijajcie!

1.Czy uda sie ocalić paczke i kto ma w tej sprawie więcej racji?(Valentine czy Asante)

2.Co jest Val?Wejdzie z tego?

3.Czy ojciec dobrze postąpił, czy może powinien ukarać Lise za kłamstwa?

4.No i coś do pomyślunku i marzeń xd: Ile, jakiej płci i wyglądu będą dzieci Iris?(nie nie potrzebuje pomysłów, bo już są stworzone, ale chce poczytać wasze domysły)