#55.Wypadek.

-Musiałam się poświecić za królestwo-zaśmiała się Iris-No, ale mamy dla was wspaniałą wiadomość. Wszystkie złe historie o Klanie Okrutnych tracą sens. Teraz to po prostu Klan Kiburiego.
-Kibura Psychola!-szepnęła Valentine-Tak się nie robi! To było naprawdę dziwne! Chwila...dlaczego wy jeszcze nie śpicie?
Dzieciaki spojrzały po sobie i pędem pobiegły na swoje miejsca do spania. Noc mijała strasznie wolno. Była pełnia i niektórym to dawało się we znaki. Pośród nieszczęśników był Karim i Shani. Młody siedział pod Cudowną Skałą w bezpiecznej odległości, obserwując leżącą na brzegu wodopoju kuzynkę. Rysowała coś pazurem na mokrym piachu. Podniosła turkusowe oczy świecące w ciemności i spojrzała na kuzyna. Czarny odwrócił wzrok. Nie mógł pozbierać myśli. Nie wiedział co ma myśleć o poleceniu Kishindo. W jednej sekundzie miał ochotę doskoczyć do księżniczki i pozbyć się problemu, a w następnej zdawał sobie sprawę, że stanie się wtedy jak swój dziadek-Shetan. Wyrwał się z zamyślenia i łypnął w miejsce, gdzie jeszcze przed chwilą była Shani. Poczuł zimny dotyk na plecach, aż zadrżał. To Shani przejechała mu po kręgosłupie mokrym jeszcze ogonem.
-Ja...mam nadzieje, że kiedyś mnie polubisz...i będzie tak jak, gdy byliśmy mali-uśmiechnęła się uroczo i wróciła do jaskini.
Karim tylko cicho prychnął z niechęcią i po chwili też wszedł do jaskini.
Jak tylko słońce wstało, Sawa przyszedł w odwiedziny do rodziny królewskiej. Konkretnie do Shani. Chciał jej złożyć ciekawą propozycję. Dokładnie była to propozycja spotkania dziś po południu przy dużym wodopoju. Mała zgodziła się, a Lia miała powód do dręczenia kochanej kuzynki.
-Randka? Jak randka?-wypierała Shani.
-Jesteś naprawdę taka ślepa? Nie widzisz, że on cię zaprosił na randkę!-powtórzyła już chyba setny raz Lia.
-Lecz się na łapy, na głowę już za późno!-prychnęła księżniczka, zeskakując z półki skalnej.
Ruszyła cwałem do przodu przez wysoką trawę, a kuzynka nieusilnie próbowała ją dogonić.
-Sportowca nie...-urwała beżowa zderzając się z kimś-...dogonisz-dokończyła szczerząc ząbki do lwiatka.
-Cześć Sha!-wyjąkał w końcu Kesho odrywając wzrok od pięknych ocząt rówieśniczki.
-Cześć...-przekręciła oczami-Lia, w końcu uraczyłaś nas swoją obecnością. Od jutra trenuje z tobą biegi!
-Bla, bla, bla! Ja z tobą pływać!-zaśmiała się szara.
-Ehem! Shani...bo ja...ten, masz dzisiaj czas po południu?
-Przykro mi, akurat idę ćwiczyć...zamknij się Li...ćwiczyć z Sawą.
-Szkoda-pomarańczowy wbił wzrok w ziemię.
-To my już pójdziemy...pa! Odpoczywaj na jutrzejszy mecz!

Lwiczki pobiegły przed siebie śmiejąc się.Lia co chwile kopała jakieś kamyczki w stronę księżniczki z nadzieją, że ta się wywróci, a ona sama zapunktuje.Liderka drużyny jednak nie miała zamiaru się poddać.Beztroskę Shani zburzyło wspomnienie o Sheri.Co prawda gadała z nią, ale zawsze wyczuwała dziwną atmosferę.Coś wisiało w powietrzu.Mała zwolniła, na co zdziwiła się szara.
-Co jest?-spytała Li 
-Sheria...kurde, ja nie wiem czy mam wygrać ten jutrzejszy mecz czy to spartolić!
-Ona ci po prostu zazdrości.Pokarz Karimowi jakim jest ćwokiem!
-Masz racje, ja jutro...-spojrzała z błyskiem w oku na przyjaciółkę
-Co zrobisz?
-Wygram!Za wszelką cenę!
-Dlaczego?
-By pokazać wszystkim, że mylili się co do mnie!
-Dla kogo?-spytała Lia
Shani zmieszana spojrzała na szarą.
-Dla ciebie!-zaśmiała się przytulając lwiczkę
-No dobra.Koniec czułości, trzeba cie jakoś na tą randkę ustroić!
-Spadaj Liacz!-warknęła zniechęcona
-W sumie...to ja serio spadam, bo mama mówiła, że chce ze mną pogadać!Pa!
Beżowa pożegnała się i pobiegła w kierunku wzgórza gdzie często przebywają lwiątka.Jej smutny grymas spowodowany zamyśleniem od razu dostrzegł Furaha.Przebił się przez kolegów i podbiegł do siostry.
-Coś nie tak?-spytał
-Nie...zamyśliłam się po prostu-uśmiechnęła się
-Jak tam spotkanie z Sawą?
-Idę tam dopiero za pół godziny i nie próbuj mnie szpiegować!
-Hmm...Nawet o tym nie pomyślałem!-młody w zamyśleniu zaczesał niewielką grzywkę-Właściwie to chce z tobą pogadać.
-A co robimy?-zaśmiała się
-Asz no...ale tak poważnie!Chodzi o pewną lwiczkę...Laari-zaczął
-Mój brachol w końcu ma dziewczynę!-rzuciła mu się w objęcia
-Nie!Ona mieszka na Ziemi Hien...jest sierotą, wykorzystują ją i biją.Ojciec mi nie wierzy.Musze tam iść.Tylko ty musisz wcisnąć kit rodzicom, bo nie będzie mnie długo!
-Co?Oszalałeś?Do hien...nie puszczę cię tam samego.Też idę.
-To ty oszalałaś!Jeszcze dostaniesz ataku!
-Albo ja...albo nigdzie się nie wybierasz!
-Ale!
-Furu, to nie są żarty.Nie chce cię mieć na sumieniu.
Koledzy zaczęli wołać księcia.Spojrzał poddenerwowany na siostrę.Tysiąc myśli na sekundę...sekundę , która dłużyła się niczym godziny.W końcu kiwną głową, a potem szybko pobiegł do lewków.

Shani wolnym krokiem dotarła do wodopoju gdzie miała spotkać się z Sawą.Przyszła dużo wcześniej.Wokół było zupełnie pusto.No nic...usiadła skrawku ziemi wysuniętym wgłąb wodopoju.Spojrzała na swoje odbicie.
-Serio...randka.Lia lecz się-szepnęła uśmiechając się sama do ciebie
Zaczęła nucić sobie pod nosem. Zawsze dodawało jej to pewności siebie. Wzięła wdech by znowu zacząć śpiewać, lecz zdążyła wydobyć z siebie tylko dziwny skrzek.

-Chyba minęłaś się z powołaniem!-zawołał sprawca fałszu

-Co?Ja po prostu...to było tak dla...no...nie umiem śpiewać.

-Umiesz, umiesz.W ogóle to cześć!-odparł

-Hej!Gdzie masz piłkę?-spytała 
-A po co nam?-przekręcił głową
-Po co?Do ćwiczenia!-oburzyła się
-Nie zaprosiłem cię, żeby ćwiczyć...no może tak, ale pływanie!
-Nie!
-Co się tak wystraszyłaś?Wiem, że boisz się wody, ale ze mną ci nic nie grozi.
-Na pewno?Wiesz...dziwnie się czuje kiedy się tak podejrzanie uśmiechasz...czy ty?Nie!
Lewek złapał mała za łapkę i skoczył do wody.Shani mimo, że byłą trzymana przez brązowego i nie tonęła przerażona szarpała się i piszczała.
-Mała!Spokojnie!Nie szarp się!-zaśmiał się Sawa
-Na brzeg!-pisnęła
Brązowy zrezygnowany dopłyną do ''pomostu''.Beżowa przerażona wspięła się na niego i zaczęła głęboko oddychać.Cała ociekała wodą, a jej sierść nie wyglądała już tak efektownie.
-Nie rób tak więcej!-krzyknęła oddzielając każde słowo, by dotarło to do rówieśnika-Nigdy!
Sawa zrobił głupią smutną minę.Cofną się o krok i wpadł do wody.Zanurkował aż do samego dna.Shani zaczęło wodzić nosem próbując dostrzec lwiaka.Na nic.Światło odbijało się tak, że widziała tylko swoje odbicie.W pewnej chwili za bardzo się wychyliła i chlupła do wody.Od razu spadła na samo dno uderzając głową w kamień.Zemdlała otwierając pyszczek, a woda zaczęła wlewać się jej do płuc.Sawa zauważył bezwładnie pływające ciało towarzyszki.Przerażony rzucił się do ratunku.Wyciągną ją i położył na piaszczystym brzegu.Była nieprzytomna i nie oddychała, a na jej głowie był ogromny guz.
-Matu!-pierwsze co mu przyszło do głowy-Ale ona...nie ma czasu.
Brązowy lewek łapkami zaczął uciskać klatkę piersiowa księżniczki, która po kilku minutach wypluła wodę i zaczęła oddychać.Spojrzała na niego nieobecnymi oczami i znowu straciła przytomność.Sawa wziął małą na plecy i w miarę możliwości szybko pobiegł do Matu.

Kilka godzin potem Shani była już w domu.Od czasu wypadku obudziła się tylko na kilka minut i nie do końca była świadoma co się dzieje.Według zaleceń medyczki mała powinna poleżeć dwa-trzy dni, by odzyskać siły.Wszyscy byli przerażeni całą sytuacją...wszyscy z wyjątkiem Karima.Problem rozwiązał się sam.Sawa nie mógł uspokoić się na chodź by sekundę.Wiedział, że cała wina spoczywa na nim i tylko na nim.Przez jego nieuwagę księżniczka być może będzie mogła tylko pomarzyć o wszystkim co kocha.Drużyna była tak samo załamana...jutro muszą oddać mesz walkowerem.

--------------------------------------------------------------------------------------------------

Witam panie i panowie! *Doma, statystycznie 99,9% osób czytających cię to jednak panie* Mam nadzieje, że wam się podoba!Komentujcie! #żebranieokomy.Myśle, że rozdział się udał.
1.Czy będą jakieś konsekwencje zdrowotne wypadku i czy Shani wyzdrowieje?

2.Jak myślisz, drużyna księżniczki wystartuje w eliminacjach?
3.Czy dobrym pomysłem jest iść na Ziemie Hien?Lwiątka to zrobią?

Pozdrawiam ^^